Wanneer is je wielercarrière begonnen?
In m’n jeugd heb ik eigenlijk altijd gevoetbald. Ik was keeper bij de voetbalclub van Opglabbeek en dat deed ik heel graag. Mijn vader was wel een wielerliefhebber en zo ben ik er op m’n 15de ingerold. Mijn allereerste wielerwedstrijd was in Oostham.
In die periode waren er heel wat jeugdwielrenners in Opglabbeek, ik denk zo’n 6 à 7, waaronder ook mijn buurman Luc Roosen. Toen leefde dat hier wel en waren er ook veel wedstrijden in Louwel en Opglabbeek. Zo heb ik ooit nog het Limburgs Kampioenschap hier voor eigen deur nipt verloren. Dat was wel zuur (lacht).
Sinds wij prof geworden zijn, is dat hier jammer genoeg allemaal stilgevallen. Als er geen wielerclubs meer zijn, wordt er ook niets meer georganiseerd. Het is tegenwoordig ook niet evident om een veilig parcours te maken door allerlei obstakels op de weg. In Meeuwen is er wel jaarlijks nog een regionale wedstrijd.
Wat zijn voor jou de belangrijkste prestaties uit je wielercarrière?
Vooral de winst van het kampioenschap van België in 1989 springt er voor mij bovenuit. Daarnaast won ik de E3 Harelbeke en Dwars door Vlaanderen, die horen nu tot de voorjaarsklassiekers. Ik behaalde ook een ereplaats in de Ronde van Vlaanderen en eindigde ooit vierde en derde in Parijs-Roubaix. Dat zijn voor mij de mooiste herinneringen.
Is het wielrennen in de voorbije decennia sterk geëvolueerd?
Enorm. Van schakelen aan de buis en wollen fietskledij tot hypermoderne uitrustingen en fietsmaterialen. Ik heb de evolutie de voorbije 45 jaar van dichtbij meegemaakt. Je ziet ook dat wielrenners nu veel sneller fietsen en bergen beklimmen waar vroeger geen sprake van kon zijn, omdat je er de versnellingen simpelweg niet voor had. Dan denk je ‘Is het echt wel nodig om de renners zich daar naar boven te laten sleuren?’, maar the show must go on. Het publiek wil bloed, zweet en tranen zien. Ik vind dat soms wel te ver gaan.
Je bent nu actief als bondscoach van de junioren. Hoe ziet jouw werkweek eruit?
Buiten het seizoen ben ik voornamelijk bezig met het opmaken van de planning van het komende jaar: welke wedstrijden, stages en testen gaan we doen? Tijdens het seizoen ben ik elk weekend wel ergens op een wedstrijd om te scouten. Verder doen we met de nationale ploeg mee aan een 14-tal wedstrijden. We gaan ook op stage om ons voor te bereiden op kampioenschappen zoals het EK en WK. Ik was onlangs nog in Glasgow om daar het parcours van het WK te verkennen.
We zagen het al in de documentaire over Patrick Lefevere. Jij hebt Patrick getipt over Remco Evenepoel?
Ja, dat is ook een mooi verhaal. Toen ik prof was heb ik 12 jaar samen met Patrick in de ploeg gezeten, dus ik ken hem goed. Hij helpt me ook regelmatig als ik iets nodig heb. Dus als er dan zo’n wielrenner aan de oppervlakte komt, vind ik ook dat hij dat moet weten. Wat hij er daarna mee doet, is natuurlijk zijn zaak.Maar ik had onmiddellijk gezien dat Remco een fenomeen was. Hij deed dingen die anderen nog nooit gerealiseerd hadden.
Wanneer ben je Remco voor het eerst tegengekomen?
Ik kreeg een mailtje van zijn vader, waar ik ooit nog mee gekoerst heb. Hij zei dat z’n zoon ook wou koersen en hij vroeg of Remco mocht meedoen met ons klimproject in de Ardennen. Dat is nu ongeveer 6 jaar geleden. We hebben daar al snel ontdekt dat hij het heel goed deed voor iemand die altijd gevoetbald heeft en weinig of geen fietservaring had.
Hij had toen nog het geblokte en gespierde lichaam van een voetballer. De volgende keer dat hij meekwam was hij ongeveer 6 kilo afgevallen en toen heeft hij alle tijden van de tabel gereden. Sindsdien is het in stijgende lijn gegaan. Overal waar hij kwam, won hij. Op het EK voor junioren in 2018 heeft hij iedereen in de vernieling gereden. Ik denk dat de tweede aankwam op 10 minuten. Hij is ook de eerste wielrenner die in één jaar de dubbel pakte op het EK en WK: hij won telkens goud in het tijdrijden en op de weg. Ja, over Remco kan ik nog uren doorgaan (lacht).
Om af te sluiten toch nog even over jou. Fiets je zelf nog?
In deze periode van het jaar is dat moeilijk, maar buiten het seizoen ga ik zeker nog regelmatig fietsen. Zowel op de weg als met de mountainbike in de mooie Oudsbergse bossen.
